🧩 On Się Na Mnie Patrzy

Dzięki za obejrzenie 😏 Social Media Drops'a :))) -----Drops : https://www.youtube.com/channel/UChF-Dzw_ Znam taką jedną dziewczynę. Zauważyłem, że ona ciągle na mnie patrzy. I to nawet nie w sposób jakiś dyskretny, tylko widzi, że gdzieś stoję, gdzieś idę i się patrzy. On się cały czas na mnie patrzy ? co mam robić? Mam problem zaczelam technikum, i jest w klasie chłopak który od razu mi się spodobał, cały czas się na mnie patrzy na lekcji, tylko że jest taka jedna dziewczyna która klei się do każdego i właśnie z nim siedzi, ale widze zę on ją jakoś unika, nawet koleżanka mi powiedziala Marzy, o śmierci już nie marzy, on łapie mnie za rękę, tak dziwnie na mnie patrzy. Podchodzi tak blisko, dotyka mojej twarzy, rękę moją ściska, od potu śliską, jego oddech parzy. Tak się składa, że dziś stara w ciężkim stanie zlądowała na OIOM-ie, raczej trochę tam zostanie, tomografia dobrze jej nie wróży, a maszyna do zapytał (a) 09.10.2010 o 20:00. Chłopak się na mnie patrzy. Co to oznacza? Taki jeden chłopak, w którym jestem zakochana często się na mnie patrzy i nawet osoba postronna to zauważyła. Jak siedzimy na przeciwnych ławkach to się patrzy gdy nikt nie widzi, ale czasem moje koleżanki go przyłapią. Patrzył się z ławki dziś przez Musisz przetłumaczyć "WIDZĘ , ŻE PATRZY" z polskiego i użyć poprawnie w zdaniu? Poniżej znajduje się wiele przetłumaczonych przykładowych zdań zawierających tłumaczenia "WIDZĘ , ŻE PATRZY" - polskiego-angielski oraz wyszukiwarka tłumaczeń polskiego. Na co patrzy chłopak 2020-03-20 09:48:21; jak sie patrzy zakochany chłopak? 2009-09-29 16:22:50; Jeden chłopak cały czas sie na mnie patrzy, co robic? 2015-09-22 17:20:42; Chłopak się na mnie patrzy. 2013-02-07 21:47:07; Pewien chłopak często na mnie patrzy, ostatnio jak Czasem spotykam się z sytuacją w szeroko rozumianej przestrzeni publicznej, że jakaś kobieta na mnie patrzy. Dziś np na stacji paliw, tankuję i widzę blondynkę młodszą ode mnie urody 6-7 najpierw przez szybę auta, potem wracając do auta specjalnie zrobiła małe półkole, żeby zza dystrybutora na mn Patrzy się zawsze gdy tylko jest w moim pobliżu, nigdy nie spuszcza wzroku, zawsze ja pierwsza muszę to zrobić gdy zauważę, że się patrzy. Czasami mam wrażenie, że gada o mnie ze swoimi Jak dziewczyna się na mnie patrzy to znaczy że się zakochała? 2017-09-29 16:55:12; Na co patrzy dziewczyna? :) 2012-06-26 00:09:39; Jak sie patrzy prosto w oczy dziewczyna to leci na mnie znaczy? 2018-07-19 10:04:48; Co to znaczy jeśli dziewczyna patrzy ci w oczy, po czym szybko spogląda na ziemię? 2011-08-18 20:45:53 Gość. Opublikowano 25 Czerwca 2017. Mieszkam na wsi. Widujemy sie w pociagu, w kosciele, w sklepie czasem. Na wsi nie da sie uniknac takiego czegos. I nie, nie ma corki, nie ma dzieci. Takie patrzenie sie dla mnie moze byc odbierane jednoznacznie. Ale mejbi jestem przewrazliwiona. Nie ukrywam ze peszy mnie to mega, mega. A teraz twój pies czeka i czeka, nic nie robiąc, więc patrzy na ciebie, oczekując instrukcji. Może się to również zdarzyć, gdy szkolisz go lub uczysz nowych poleceń. Pies uznaje swoją uległość i oczekuje, że wydasz mu nowe rozkazy. I9DEgg. zapytał(a) o 22:04 On się na mnie patrzy ... co robić? Jestem w 1 klasie gimnazjum , on w 3. Cały czas czuję jego wzrok na sobie :) Czasami jak się ja na niego spojrzę to widzę jak próbuje dyskretnie na mnie spoglądać. Koledzy z jego klasy też się patrzą,ale nie tak jak on. Czasami wiem,że coś na mój temat gadają bo to widać takie mnie ten chłopak :) Jestem ciekawa jaki jest , zbyt ładny? nie jest , ale noo kurde ! Tak mnie zżera ciekawość ... Ostatnio staliśmy na jednym piętrze i ja się oparłam o parapet i gadałam z koleżankami z klasy spojrzałam się w stronę gdzie on stał i zobaczyłam, że wychyla się żeby na mnie patrzeć. Jak widział że patrzę to szybko głowę schował xD Intryguje mnie ten chłopak no ! :)Co zrobić w tej sytuacji ? Jestem ciekawa jaki jest i wgl ... Tylko tak żeby na idiotkę nie wyjść ! To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź .smoky. odpowiedział(a) o 22:06: Tiaa... bo potem się okaże, że patrzył na twoją kumpelę, nie ciebie.. Odpowiedzi CIUPAK1 odpowiedział(a) o 22:06 Pewnie go zauroczyłaś . Ja na twoim miejscu bym zaczeła z nim gadać później zdobyła nr. kom lub g-g . Podpytaj troche jego znajomych co o tobie mówi xD jezeli patrzy sie na ciebie to wied ze probuje cie rzewiercic wzrokiem i najpierw wybadac twoje ksztalty ... potem zabierze sie za charakter ... itd. tylko musisz sie upewnic ze patrzy na ciebie xdPS : DRAGOON O TYM SAMYM POMYSLALEM :D blocked odpowiedział(a) o 22:06 powiedz mu: "No przestań! NIe gap się! " :DZAPRASZAM! DOBIJMY DO 100 ! ! ! [LINK] Jak ja piszę głupoty to zawsze zażywam lek na uspokojenie blocked odpowiedział(a) o 22:06 To pedobear który ma rentgen w oczach...troszke mi odwala blocked odpowiedział(a) o 22:06 Zagadaj do Niego! Nie wstydź się :) jajowaa odpowiedział(a) o 22:07 talalub odpowiedział(a) o 22:08 Wytnij mu kawał... Podejdź i porozmawiaj... Najłatwiej.. Wesołych swiat i szczesliwego nowego :D dasom667 odpowiedział(a) o 22:08 blocked odpowiedział(a) o 22:08 zakochał się...zagadaj.!:*:*wesołych < 33 Karka ^^ odpowiedział(a) o 22:52 to widać.. bujnął się.. ale sprawdź czy to na pewno chodzi o Cb a nie o Twoją np. kumpelę ;Dwięc przejdź sama korytarzem szkolnym, bez żadnych przyjaciół i luknij dyskretnie czy się spojrzał ; ppozdro ; * Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Witam wiem, że takich jest wielu – chodzi mi o damskich boxerow. Mój już były narzeczony bardzo się zmienił ogólnie nie raz go przyłapałam jak wypisywał z łaskami i kasował to było, że to jego prywatność a mnie wyzywał od psychopatek. Tak bo go łapałam za każdym razem. Zawsze bał się dodać, że jest w związku czy chociażby dodać zdjęcie ze mną na facebooka. Dziwne, skoro się ma kogoś to nie powinno się tak robić. Zaczęło się w zeszłym roku jak mnie pierwszy raz uderzył… zawsze zaprzeczał, że on nigdy nie uderzył kobiety… Oczywiści też go złapałam na pisaniu z pewna laska i rozmawiałam z tą dziewczyną to jak się dowiedział to wpadł w jakiś szał.. Zawsze w telefonach blokady żebym tylko nie mogła się dostać do tej jego prywatności. Mój telefon mógł by leżeć non stop odblokowany bo jak się nie ma nic do ukrycia to chyba tak to powinno wyglądać. Po tym jak mnie uderzył zniknęłam na parę dni. Wydzwaniał, wypisywał, że zrobi dla mnie wszystko. Dostał kolejna szanse chyba całkiem niepotrzebnie i nawet dodał na facebooka, że jest w związku choć to długo nie trwało bo po awanturze usunął żeby ktoś przez przypadek nie zobaczył, że on ma kogoś…. Kiedyś go złapałam jak jechał z koleżanką, a mi powiedział, że jedzie do kolegi. Ta dziewczyna wiedziała, że on kogoś ma z tym, że nie wiedziała, że mnie wtedy okłamał… Napisała do mnie po paru dniach i zaczęłyśmy rozmawiać jej opowiadał, że jestem psychiczna, że mam chorobę dwubiegunowa i że w ogóle jestem najgorsza. Z siebie ofiarę robił. A i przede wszystkim, że o się nie zaręczył tylko dal mi pierścionek żebym wiedziała, że jestem ważna dla niego…Najśmieszniejsze było to, że my się zaprzyjaźniłyśmy i ona wszystko mi przekazywała co on pisał czy jak dzwonił jak się pokłóciliśmy że jaki to on jest poszkodowany… Dowiedział się bardzo późno o tym że mam z nią kontakt. Okłamywał ją co to on nie ma i w ogóle co dziwne było bardzo skoro z nią się nie umawiał ale ja też kłamał wyszło parę razy jak jej bzdur naopowiadał, że niby gdzieś musi jechać a spał w domu… miałyśmy niezły ubaw. Później następne awantury gdzie już psychicznie wysiadam bo wszystko miał zrobione na czas i ugotowane i wyprane itp itd.. Nie umiał docenić. Nadal go kocham ale dziewczyny proszę powiedzcie mi co robić?? On zawsze milutki dla koleżanek komplementy i w ogóle a mnie traktował jak zwykłego śmiecia. Bardzo przykre skoro się kogoś kocha ja go nigdy nie okłamałam. Nie szukałam wrażeń na boku chociaż mogła bym gdybym tylko chciała. Nie raz mu mówiłam, że na kłamstwie nie zbuduje związku.. Chcieliśmy mieć dziecko ale z takim człowiekiem się nie da. Zawsze było zaufaj mi i za chwilkę znowu na czymś innym go przypalam. Nie da się zaufać takiemu komuś tym bardziej, że nie dał podstaw ku temu żebym mogła mu zaufać… On wie, że wszystko bym dla niego zrobiła. Zawsze mu coś nie pasowało bo to źle tamto źle… Proszę bez hejtow wiem że trochę chaotycznie napisane ale chciałam was po krotce opowiedzieć moja historie… czy mam jeszcze szanse znaleźć kogoś normalnego kto mnie będzie wspierał i szanował z kim stworze normalna rodzinę??? Bardzo bym chciała poznać kogoś normalnego kto się będzie cieszył na mój widok.. Nie powiem bo jestem atrakcyjna i wielu mężczyzn się za mną ogląda. Ale ja niestety jego pokochałam… Dziś oczywiście od rana mu coś nie pasowało czepiał się o wszystko w końcu poszłam jak go nie było spakowałam się i wróciłam do siebie do domu.. Mieszkałam u niego ale dobrze, że mam swoje mieszkanie. Napisałam mu SMS, że jak przemyśli żeby się odezwał. Długo nie musiałam czekać bo zadzwonił z pytanie co robię i gdzie jestem więc mu odpowiedziałam, że u siebie. Później dzwonił jeszcze parę razy ale jak zwykle moja intuicja mi podpowiadała żeby podjechać i go sprawdzić więc pojechałam nie chce mnie wpuścić do mieszkania to mu powiedziałam, że jeszcze rzeczy swoje mam i chce je zabrać wpuścił mnie lecz chodził i patrzył żebym przypadkiem czegoś nie zauważyła. Zabrałam resztę rzeczy i wróciłam do siebie płacząc jak małe dziecko… Nie wiem co teraz robić nie chce być z człowiekiem, który mnie nie szanuje. Chociaż po każdej awanturze on łazi dzwoni i przeprasza, że się zmieni gdzie w ogóle zmiany nie widzę.. proszę dajcie jakaś radę czy on jest tak toksyczny że nie potrafię się od niego uwolnić czy że mną coś jest nie tak ??? Już sama nie wiem co mam robić z tym wszystkim chociaż wiem, że się nie zmieni bo do koleżanek miły uprzejmy za przeproszeniem każdej w dupę wchodzi . A mnie traktuje jak śmiecia nic więcej bo wie że jestem bardzo za nim i co by nie zrobił zawsze mu wybaczę. Fakt na zdradzie go jeszcze nie złapałam bo tylko pisał dlatego nie wstawiał, że mną nic na facebooka żeby mieć pole do popisania i dodania do znajomych wszystkich pięknych lasek których nigdy w życiu na oczy nie widział… Każdy mu mówi że na swój wiek żeby się w końcu ogarnął chociaż jego znajomi znali tylko jego wersję jak jest jak zaczęłam opowiadać, że to nie jest tak jak on mówi to każdy zdziwiony bo nie znając mnie wierzyli w to co on mówi lecz po poznaniu mnie zmieniali zdanie co do mnie i tych bzdur, których on opowiadał ale wydaje mi się, że on na idiote wychodził będąc ze mną i napierdzielając na mnie.. Nie wiem z litości był.. nikt go nie trzymał. Jestem po przejściach z wcześniejszych lat i zostałam kiedyś zdradzona wiem jak to boli może dlatego jestem teraz ostrożniejsza… co by nie chciał zawsze jak potrzebował ostania złotówkę bym mu oddala i on bardzo dobrze o Tym wie, że nie zależy mi na pieniądzach bo nie jestem materialistka i nigdy nie byłam. Czy dać sobie z nim spokój i poszukać naprawdę wartościowego człowieka?? Bardzo bym chciała bo tu nie ma szans że on się zmieni tylko dlaczego tak ciężko odejść od takiej osoby? Co mnie tak przy nim trzyma ? Jesteśmy 4 lata razem miałam dłuższe związki i jak mi coś nie pasowało to odchodziłam a tu bardzo ciężko. a i ostatnio nawet mnie wyrzucił ze znajomych na fb jakieś 2 miesiące temu i do tej pory nie potrafił dodać. Jeszcze na początku jak się spotykaliśmy napisałam mu komentarz pod zdjęciem później weszłam żeby zobaczyć czy nadal on tam jest i uwierzycie ze usunął . Bardzo przykro mi się zrobiło i mu powiedziałam o tym .. tym bardziej że on nie jest pierwszej młodości ja młodsza od niego o 9 lat… nigdy nie miał żony i wiecznie się rozstawał z winy dziewczyn bo wiecznie niby któraś coś zrobiła. Pytałam czy był by zadowolony gdybym to ja pisała z innymi i usuwała No nie uzyskałam odpowiedzi.. On mi nigdy nie sprawdzał telefonu bo nie chciał żebym ja jemu sprawdzała po drugie ja go nigdy nie okłamałam więc wie jaka jestem osobą i nie lubię jak ktoś mnie kłamie tym bardziej że ja byłam fer wobec niego… innym na fb komentował i lajkowal i och i ach a moje zdjęcie ciężko było chociażby polubić po wielkich awanturach później lajkowal dla świętego spokoju żebym się nie czepiała. Mam już swoje lata i najwyższa pora mieć dzidziusia i normalna rodzinę. Przepraszam że tak dużo tego ale muszę to wyrzucić z siebie… W lato tego roku po awanturze stwierdziłam że z nim nie będę i zaczęłam pisać z pewnym mężczyzna wszystko super pięknie i dzień przed tym jak miałam się z nim spotkać oczywiście znaliśmy się o wiele wcześniej. Nie była to osoba dopiero co poznana. Była między nami niesamowita chemia non stop pisaliśmy i dzwoniliśmy do siebie… Oczywiście mój narzeczony się dowiedział, że z kimś pisze i przyszedł i przepraszał, że on mnie bardzo kocha i w ogóle. To powiedziałam jak możesz rękę na mnie podnieść skoro tak kochasz. Doradzie coś tylko proszę bez takich że głupia chłop ja biję a ona z nim siedzi. Wiem, że po pierwsze razie powinnam była odejść lecz ja zawsze za wszelką cenę próbuje coś ratować i daje kolejne szanse.. I chyba tu jest mój największy błąd bo może jak bym mu pokazała, że odchodzę raz na zawsze tak jak wcześniej pisałam to latał i wszędzie wydzwaniał i wypytywał czy nie wiedzą może gdzie jestem. Wtedy zadzwonił do tej koleżanki co o niej pisałam oczywiście ona wiedziała gdzie jestem i że się się zgodziłam z nim spotkać żeby porozmawiać bo jej powiedział, że znalazł mnie i mój stan psychiczny był ciężki, że w ostatnim momencie mnie uratował… Wiem chore to wszystko i myślę, że z szacunku do samej siebie powinnam odejść i go zostawić raz na zawsze… Proszę doradźcie co dalej. Czy rzeczywiście powinnam znaleźć kogoś innego a on niech patrzy jak ktoś inny docenia?? Czego boisz się najbardziej? Bomba wybuchnie w barze trzynasta dwadzieścia. Teraz mamy dopiero trzynastą szesnaście. Niektórzy zdążą jeszcze wejść. Niektórzy wyjść. Może śmierci - bo śmierć to koniec tego, co znasz. Bo już nie przytulisz, nie zobaczysz, nie usłyszysz, nie powiesz, nie zaangażujesz się, nie poznasz, nie zaprosisz, nie zostaniesz zaproszony... nie będziesz. I cokolwiek będzie wtedy przed tobą (a wierzę, że będzie to wspanialsze, niż my sobie wyobrażamy), bezpowrotnie utracisz to, co zostawisz za sobą. Może śmierci swoich bliskich, tego, że nie uda ci się ich ochronić, że ich stracisz, że świat ich straci, że oni stracą to, co mogliby przecież jeszcze... Terrorysta już przeszedł na drugą stronę ulicy. Ta odległość go chroni od wszelkiego złego no i widok jak w kinie: Może tego, że sprawy wymkną ci się spod kontroli. Tego, że ktoś inny będzie miał w swoich rękach twój los i wykorzysta swoją wolną wolę, by tobie tę wolność odebrać. Może przypadkowości. Tego, że pojedziesz nie do tego miasta, wybierzesz nie ten sklep, spóźnisz się o za małą liczbę minut lub będziesz za wcześnie - przypadkiem. Może bezsilności. Tego, że będziesz siedział przykuty do telewizora, tak jak 11 września i w wiele innych, tragicznych dni, i nie będziesz wiedział, co masz zrobić. Kobieta w żółtej kurtce, ona wchodzi. Mężczyzna w ciemnych okularach, on wychodzi. Chłopaki w dżinsach, oni rozmawiają. Trzynasta siedemnaście i cztery sekundy. Ten niższy to ma szczęście i wsiada na skuter, a ten wyższy to wchodzi. Wiesz, jaka jest różnica pomiędzy strachem i lękiem? Nasze lęki nie muszą mieć racjonalnej podstawy. Możemy "lękać się" czarnego kota, pająków, piątku 13., wyjść z łóżka, wyjść za mąż - i to wszystko będzie tylko w naszej głowie (co nie oznacza, że będzie mniej poważne). Boimy się natomiast rzeczywistości, zagrożenia, które istnieje i które może zaatakować w każdej chwili. A zatem - czy mamy się czego lękać? A czy mamy czego się bać? Trzynasta siedemnaście i czterdzieści sekund. Dziewczyna, ona idzie z zieloną wstążką we włosach. Tylko że ten autobus nagle ją zasłania. Trzynasta osiemnaście. Już nie ma dziewczyny. Czy była taka głupia i weszła, czy nie, to się zobaczy, jak będą wynosić. Każdego dnia mamy ze sobą tę zieloną wstążkę przy sobie. Każdego dnia możemy wybierać - czy być głupim i wchodzić tam, gdzie nas potrzebują czy być mądrym i ukrywać się, póki się da. Co jest głupotą a co mądrością, to się zobaczy, na koniec. Trzynasta dziewiętnaście. Nikt jakoś nie wchodzi. Za to jeszcze wychodzi jeden gruby łysy. Ale tak, jakby szukał czegoś po kieszeniach i o trzynastej dwadzieścia bez dziesięciu sekund wraca po te swoje marne rękawiczki. Co masz? Czego nie masz? Czy kiedykolwiek odpowiedziałeś szczerze, co zabrałbyś na bezludną wyspę? Bo może się okazać, że będziesz musiał zdecydować się w mgnieniu oka, bez opcji "Cofnij". Jest trzynasta dwadzieścia. Czas, jak on się wlecze. Już chyba teraz. Jeszcze nie teraz. Tak, teraz. Bomba, ona wybucha. Bomba, ona wybuchnie. Ale to jest nieważne, Liczy się ten czas, który jest przed. Terrorysta, on patrzy na ciebie teraz. Jak wchodzisz, wychodzisz, wracasz, pomagasz, odchodzisz, kręcisz się w kółko lub zmierzasz do celu. W tym ułamku wieczności pomiędzy twoim punktem A i jego punktem B, chce cię złapać, przestraszyć, uwięzić. Unieszkodliwić. Wtedy, ona wybuchnie; już nie będzie przeszkód. Gdzie rodzi się twoja odwaga? W tytule i w cytatach zamieszczony został wiersz Wisławy Szymborskiej Terrorysta, on patrzy. Małgorzata Klimczak Marzyła o tym, żeby zostać weterynarzem, ale nie umie patrzeć na cierpienie zwierząt. Zajęła się Kosmosem, który wydaje się odległy, a jednak ma duży wpływ na nasze życie. Nikola Bukowiecka, studentka czwartego roku automatyki i robotyki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie oraz fizyki medycznej na Wydziale Nauk Ścisłych i Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, otrzymała wyróżnienie w konkursie „Polka XXI wieku” za opracowanie systemów wykorzystywanych w misji kosmicznej NASA. – To ogromna radość, że otrzymałam nagrodę za swoją pracę nad systemami do mapowania nieba w ramach projektu GLOWS realizowanego w Centrum Badań Kosmicznych PAN, który jest częścią misji kosmicznej NASA IMAP, oraz za pracę nad projektowaniem systemów sterowania przy polskich satelitach. Znalezienie się w tak imponującym gronie to zaszczyt – mówi Nikola Bukowiecka. – W przyszłości chciałabym pracować w branży kosmicznej, neuronaukowej lub w branży stosującej rozwiązania powiązane z robotyką. Nie jestem jeszcze ściśle ukierunkowana na jedną konkretną ścieżkę kariery naukowej. Chciałabym kiedyś przyczynić się do zmian. Jestem osobą konsekwentną, z dużą motywacją. Nie boję się podejmowania wyzwań oraz stawania w obliczu problemów. Marzenia o kosmosieA od czego się zaczęło? – Odkąd byłam mała, zawsze interesował mnie kosmos. Patrzyłam w niebo i zastanawiałam się, co tam się dzieje – mówi Nikola. – Pamiętam, że były takie książki dla dzieci, typu: jak to działa, jak to jest zrobione, i lubiłam je czytać. Byłam bardzo ciekawskim dzieckiem. Interesowała mnie fizyka, tylko że wtedy jeszcze nie wiedziałam, że nie taka, jakiej nas uczą w szkole, czyli wzory i równania. To w ogóle nie o to chodzi. Fizyka to niemal wszystko, co nas otacza. Cały Wszechświat i właśnie to mnie pasjonowało. Niestety, w podstawówce program szkolny z tego przedmiotu jest okropny. Dopiero w gimnazjum poznałam inną fizykę i zaczęłam dostawać szóstki. Wtedy uznałam, że to jest super. Żałuję tylko, że było tak mało o kosmosie. Bo szkoła zniechęca do naukiAż trudno uwierzyć, że w szkole podstawowej miała problemy z fizyką i ledwo wyciągała trójkę z tego przedmiotu na świadectwie, a raz nawet była zagrożona oceną niedostateczną! Dzisiaj Nikola ma na koncie wiele osiągnięć, mimo że dopiero kończy studia. Podczas studiów dawała korepetycje z matematyki. Przychodziło do niej dużo dzieci, które nienawidziły tego przedmiotu. – Zawsze im mówiłam: „daj mi miesiąc”. Okazuje się, że kiedy wychodzimy z zaległości, zaczynamy odczuwać przyjemność z nauki. Zaczynamy widzieć w znienawidzonej dziedzinie ciekawe rzeczy – mówi naukowczyni. Nikola działa w Polskim Towarzystwie Astrobiologicznym i razem z innymi realizuje różne pomysły, jak przybliżać fizykę dzieciom. Bo fizyka naprawdę źle się kojarzy. Również wtedy, kiedy rozważamy ją jako kierunek studiów. – Jak wybierałam się na studia na fizykę, wszyscy byli przekonani, że po takim kierunku mogę tylko uczyć w szkole – mówi. – Ale możliwości jest naprawdę wiele. Na początku myślałam o studiach medycznych. Chciałam pomagać ludziom, ale nie dostałam się na medycynę w Warszawie i poszłam na fizykę, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Zakochałam się w tej dziedzinie. Dużo ludzi myśli, że jak się nie dostanie na jakiś kierunek studiów, to potem jest koniec i tragedia, a to wcale nie tak. Na innym kierunku też można zrealizować swoje marzenia. Ja poszłam na fizykę medyczną i miałam praktyki w szpitalu. Dzisiaj wiem, że mogę pracować w medycynie jako naukowiec. Praca w NASANikola niebawem będzie bronić swojej pracy magisterskiej, którą napisała przy współpracy z Centrum Badań Kosmicznych PAN. Tam poznała prof. Maciej Bzowskiego, który jest członkiem misji GLOWS, a misja GLOWS jest częścią misji kosmicznej NASA IMAP. Misja IMAP jest tworzona przez międzynarodowy zespół naukowy pod kierownictwem profesora Davida J. McComasa z Uniwersytetu Princeton, a realizację projektu koordynować będzie Applied Physics Laboratory (APL) z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa. Z ramienia NASA misję koordynuje Heliophysics Division w Science Mission Directorate. Sonda kosmiczna IMAP wyposażona będzie w dziesięć instrumentów naukowych, z których jeden powstaje w CBK PAN. IMAP działać będzie w pobliżu tzw. punktu libracji L1 między Ziemią a Słońcem, ok. 1,5 mln km od Ziemi. Punkt Lagrange’a L1 jest to wyimaginowany punkt w przestrzeni między Ziemią a Słońcem, gdzie równoważą się potencjały grawitacyjne Ziemi i Słońca. Dzięki temu umieszczony w jego pobliżu statek kosmiczny łatwiej jest utrzymać w stałym położeniu względem Ziemi i Słońca. – Profesor Bzowski dał mi szansę i zatrudnił mnie jako fizyka przy tym projekcie – mówi Nikola. – Zadanie polega na mapowaniu okolic Słońca, czyli w praktyce badaniu całej heliosfery i wiatru słonecznego. To pierwszy projekt, w którym będziemy zliczać atomy neutralne. Ja odpowiadam za systemy mapowania. Opisuję fizykę i matematykę, które robią mapy na niebie. Potem będziemy analizować, co się tam znajduje. Praca nad polską mikrosatelitąNikola pracuje także na pół etatu w prywatnej firmie Creotech Instruments która przyczyniła się do sukcesu wielu misji kosmicznych. Zespół odpowiedzialny za projekty satelitarne składa się z ponad 30 specjalistów, w tym z kilku byłych pracowników NASA, ESA i POLSA. Dodatkowo jest on wspierany przez szerszy zespół badawczo-rozwojowy firmy (40 inżynierów z dużym doświadczeniem w pracy ze złożoną elektroniką). Dążąc do pełnego zrozumienia statku kosmicznego jako całości, zespół jest w stanie zaprojektować, zintegrować i przetestować komponenty dla wszystkich podsystemów, które znajdują się w typowej magistrali satelitarnej. – Ja biorę udział w projekcie Eagle Eye. To będzie pierwsza mikrosatelita polska – mówi Nikola. – Robię układy sterowania orientacją tych satelitów. Częściowo też pomagam w planowaniu misji, czyli jak wybrać orbitę, kiedy wykonać manewr, ile paliwa zużyjemy na ten manewr, czy on jest możliwy. Zajmuję się też określaniem błędów, jakie mogą wyniknąć z tych manewrów. Wielka miłość – zwierzęta Nikola Bukowiecka zajmuje się nie tylko nauką i pracą, ale działa także jako aktywistka i wolontariuszka na rzecz zwierząt. Sama także ma pieska, z którym stara się spędzać jak najwięcej czasu. – Kiedy wybierałam studia, brałam pod uwagę nie tylko medycynę, ale także weterynarię – mówi. – Ostatecznie doszłam do wniosku, że nie dałabym rady patrzeć na co dzień na cierpienie zwierząt. Nawet jak zbieram dary dla schroniska dla zwierząt, to nie wchodzę do środka, tylko przekazuję je przy wejściu, bo wiem, że zaraz zaczęłabym płakać. Nie potrafię zrozumieć, jak ludzie mogą krzywdzić zwierzęta. Jakie myślenie za tym idzie. Nikola wiele akcji pomocy zwierzętom zorganizowała sama, bo uważa, że wspieranie różnych organizacji jest fajne, ale dużo fajniej jest zrobić coś samemu. Przed Polką XXI wieku teraz dużo pracy. Lada chwila wyjeżdża do USA zdobywać kolejne doświadczenia, potem obrona pracy na uczelni, a potem jeszcze wiele innych inicjatyw. A w przyszłości? Może lot w kosmos? zapytał(a) o 17:16 Nauczyciel się na mnie patrzy co mam zrobić? Emm..sprawa wygląda tak mam 13 lat a on jest po 40 ale nie wiem ile ma dokładniej lat 4 ileś napewno no i na w-f patrzy na mnie zauroczonym wzrokiem jakby mi miał coś powiedzieć...jak nam robi zawody na sali od w-f to później patrzy się na mnie i na moje ciało Później jak w coś gramy to on zerka na mnie wzrokiem i potem udaje że się nie patrzy wcale na mnie...o co mu chodzi bo sprawa wygląda na poważnie nie wiem co on we mnie widzi takiego ekscytującego?Albo na lekcji geografii jak maluje coś albo skubie kredke to on na mnie patrzy już poważnym wzrokiem bo stoi na środku i nie chce aby się to wydało...na zewnątrz na boisku jak ćwiczymy to jego słońce razi i niby on tego nie widzi ale ja to widze że się na mnie patrzy nie wiem może to jakis zbok albo pedofil ale to nie możliwe bo to spokojny gość jak na swój wiek i traktuje mnie czasem inaczej niż reszte mówi czasem do mnie spokojnym głosem i siada koło mnie jak jest ławka i siedzie to on siada co ławke na końcu koło mnie o co mu tak naprawde chodzi nie wiem może podoba mi sie albo wpadlam mu w oku ale to nie możliwe to nie podrywy bo za to mu w szkole nie płacą za romans z nastolatkami/nastolatką ...? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź +++ odpowiedział(a) o 17:20: Olej to. Odpowiedzi Olej toMiałam tak z proboszczem kiedyś to zaczęłam zmieniać charakter na typową gwiazdeczkę przy nim i się speszył Elotrzys odpowiedział(a) o 17:22 Myślę że nie masz się o co martwić jeśli nie robi to pod kontekstem sek*alnym,myślę że jeśli będzie robił mocniejsze rzeczy musisz pójść do dyrektora Wmawiasz sobie, mi się też kiedyś wydawało że katecheta się we mnie kocha Chersie odpowiedział(a) o 17:28 To jeszcze o niczym nie świadczy. Też się na niego patrz i zobacz jak długo wytrzyma Uważasz, że ktoś się myli? lub

on się na mnie patrzy